Ik ben Michiel, Lead Developer bij TodayTomorrow. Mijn werk bestaat voor een deel uit nadenken over welke technieken we het beste kunnen inzetten maar zeker ook uit lekker zelf ontwikkelen. Mensen komen naar mij toe met technische vragen en wanneer ikzelf niet het antwoord paraat heb, weet ik altijd bij wie ze dan wél moeten zijn. Binnen projecten zorg ik ervoor dat niemand vast komt te zitten, wij de eindgebruiker nooit uit het oog verliezen en we de juiste oplossing voor de juiste uitdaging kiezen. Soms moet iets op de juiste manier en soms moet het ook gewoon werken.
In m’n vrije tijd doe ik graag dingen met mijn gezin, variërend van een gezellig bezoek aan een museum tot een zweterig potje Fortnite (hoewel ik m’n vrouw nog niet zover heb kunnen krijgen).
Dat is makkelijk, namelijk de ‘droomverhalen’-app van mijn collega Adam. Mijn dochter heeft vaak vrij specifieke wensen over de verhaaltjes die ze voor het slapengaan voorgelezen krijgt, en dit vormde nogal een uitdaging. De droomverhalen-app lost dit probleem volledig op. We gaan nu voor het slapengaan, lekker even samen zitten en bedenken de grote lijnen van een verhaal. Vaak zit daar iets in van wat ze gedurende de dag heeft meegemaakt of waar ze mee worstelt. Vervolgens maakt de app hier een leuk verhaal met plaatje van, dat m’n dochter dan aan mij gaat voorlezen.
Mijn liefde voor de digitale wereld is tweeledig. Ik hou van het gevoel van magie dat uitzonderlijke technologie kan creëren. Een mooi voorbeeld is dat ik kan copy-pasten van m’n iPhone naar m’n Macbook of dat tegenwoordig AI me assisteert bij het programmeren. Daarnaast hou ik heel erg van het oplossen van puzzels en het gevoel van voldoening als ik weer een bug heb kunnen oplossen.
Het probleem wat ik persoonlijk graag zou oplossen heeft te maken met de enorme hoeveelheid notificaties en signalen die je hele dag binnenkrijgt. Alle apps die vechten om je aandacht en je het daarmee moeilijk maken om hoofd- van bijzaken te onderscheiden.
Voor m’n gevoel kom ik uit Delft maar dat mag ik van m’n vrouw niet zeggen (zij komt namelijk ECHT uit Delft). Ik kom uit een (inmiddels niet meer zo) klein dorpje net buiten Delft, Den Hoorn. Officieel behoort het tot het Westland, maar ik voelde me altijd meer aangetrokken tot het Randstedelijke Delft. In Delft zat ik op de middelbare school, hockey en universiteit, bezorgde ik kranten, shoarma en spareribs en heb ik jarenlang in de horeca gewerkt. Er was een moment dat ik geen 10 meter kon lopen zonder iemand te groeten terwijl ik soms geen idee had waar ik diegene van kende.
Na m’n middelbare schoolperiode in Delft ben ik gaan studeren aan de TU Delft. Na twee hele gezellige jaren was mijn conclusie dat studeren aan de universiteit niets voor mij was dus ging ik ‘even’ in de horeca werken tot ik wist wat mijn roeping wel zou zijn. Dat ‘even’ bleek 7 jaar van hard werken, fantastische collega’s, de liefde van m’n leven en een enorme kennis over wijn en eten. Maar toen ging het toch jeuken, ik was veel met Photoshop en websites bezig en wilde daar toch meer over leren. Na een succesvol afgeronde opleiding Grafiemediatechnologie (vergelijkbaar met CMD) en een zoektocht naar het bedrijf dat het best bij mij past, ben ik uiteindelijk geland bij TodayTomorrow.
Mijn specialiteit is het niet hebben van een specialiteit. In mijn rol moet ik kennis hebben van alle facetten van het development-vak, dus front-end, back-end en DevOps maar dat houdt in dat ik in geen van die vlakken te diep in het specialisme zit. Hierdoor kan ik goed aan onze klanten uitleggen wat we op technisch gebied voor ze kunnen doen, in een taal die iedereen begrijpt.
Er is niet één droom in het bijzonder. Ik heb dromen voor mijzelf en dromen die wat meer over de rest van de wereld gaan. Als ik er één zou moeten kiezen, zou ik graag willen dat we de rijkdom op de wereld wat eerlijker zouden kunnen verdelen.
Er is niet één droom in het bijzonder. Ik heb dromen voor mijzelf en dromen die wat meer over de rest van de wereld gaan. Als ik er één zou moeten kiezen, zou ik graag willen dat we de rijkdom op de wereld wat eerlijker zouden kunnen verdelen.
In m’n eindexamenjaar heb ik een voorbereidende cursus voor toelating aan de kunstacademie gedaan en zou daar gaan studeren. Ik had echter zo hard moeten werken voor m’n wiskunde dat ik vond dat ik daar wat mee moest doen en heb toen toch gekozen voor de TU.